Hotel: Country Sunshine Bed and Breakfast
Vanmorgen zaten we rond 9 uur aan het ontbijt, lekker buiten op het terras. We kregen eerst een glaasje met fruit en daarna een goed gevulde omelet en een warme, verse muffin met citroen en ananas. In de tuin zitten ontzettend veel vogeltjes, die vrolijk heen en weer vliegen. We zagen verschillende spechten en kolibries. De kolibries zoemden over het terras. Dit ontbijtje was echt super! We zaten er wel vol van. Om kwart over tien reden we met de auto naar Rockwood. Dit was 5 minuutjes. Vanaf dit kleine stationnetje konden we opstappen op de Durango-Silverton Railroad. We hadden er erg veel zin in. Eenmaal in de trein was het uitzicht telkens prachtig. De trein volgde een riviertje richting Silverton. Hij reed ook langs steile afgronden. Zo boemelde deze stoomtrein een uurtje of twee-en-een-half door tot aan Silverton. We zaten in een open wagon, dus je kon lekker met je hoofd uit de trein hangen. Dat het een oude stoomtrein is, hebben we geweten! Het roet zat werkelijk overal, we kwamen min of meer zwart uit de trein. In Silverton, een oud westernstadje, was niet zo veel te zien. We hadden hier meer ‘cowboysfeer’ verwacht. Je zag nog wel de oude Main Street en een paar saloons. Nadat we hier nog een hotdog en een ijsje op hadden, was het tijd om weer terug te gaan met de trein. Om kwart over drie vertrok hij weer naar Durango. Timo en Stijn hadden op de heenweg een drinkbeker gekregen, die je tijdens de rit eindeloos mocht blijven vullen. Geen dorst gehad dus. In Rockwood stapten we weer uit, dit scheelt een uur met Durango. Het was echt superleuk om met deze Railroad mee te gaan. Vooral als je je probeert voor te stellen hoe men vroeger met deze trein mee ging om zilver en goud te zoeken. Ook zijn er langs deze route veel westerns opgenomen. Ondertussen was het al half zes geweest. We reden door naar Durango om wat te gaan eten. We zochten dit keer een Italiaan. Dit duurde wel even, maar uiteindelijk hebben we allemaal lekkere spaghetti gegeten! De borden waren weer zo vol dat we het niet op kregen. Timo en Stijn hadden geen geduld meer, zij wilden zo snel mogelijk terug naar ons huis om te kunnen spelen in de tuin. Toen we aankwamen, gingen ze ook meteen los: in de hangmat, schommelstoel, de hond aaien. En het leukste: het kampvuur mee aan maken, dennenappels erop, want die brandden goed. En met zaklampen door de tuin lopen. Wij lieten ze maar begaan. Zelf aan het bier en de koffie, boekje en Ipad erbij, en aan het lekkere dessert natuurlijk weer. Dit keer ananas en aardbeien in chocolade. Rond tien uur was het toch echt tijd om naar de kamer te gaan. Even lekker douchen om al het roet eraf te spoelen. Nu is het bijna half 12, tijd voor het bed. Het was echt een leuke dag!