Dag 5: 8 juli 2012 / Yosemite NP – Death Valley NP, Lone Pine

Dow Villa

yosemite-dv

Afstand: 381 km

Hotel: Dow Villa Motel

Deze ochtend was iedereen al vroeg wakker: half 7. Hebben we nu nog last van de jetlag? Het kwam ook eigenlijk wel goed uit, want vandaag moeten we een flink eind rijden. We zaten dus om 7.15 uur al aan ons ontbijtje. Dit keer werden de wafels uitgeprobeerd, en ook de scrambled eggs zijn favoriet. Nadat we een tiental eekhoorntjes bekeken hadden, vertrokken we iets na achten richting de Tioga Pass. Wat een verschil met gisteren! Het was nu heel rustig onderweg, en ook nog niet zo warm. Gisteren zag Stijn in de auto wat witjes, ook klagen over buikpijn. Waarschijnlijk teveel geslingerd door Yosemite. Aangezien we dezelfde weg weer moeten rijden, krijgt hij van ons een primatourtje tegen wagenziekte. Dit helpt goed. Het was een flinke klim naar de Tioga Pass, maar je had een mooi uitzicht op o.a. de Half Dome. Onderweg stopten we regelmatig om foto’s te nemen. Toen we de de pas achter ons lieten, veranderde het landschap meteen. Alles werd bruin en bomen verdwenen. Uiteindelijk kwamen we aan in Lee Vining. Hier even getankt, enne … omgerekend 1 eurootje voor een litertje benzine! Daar kunnen wij Nederlanders niet voor sukkelen. We lunchten even en keken uit op Mono Lake. Uit het water zie je een soort van zoutpilaren omhoogkomen, zgn monolieten. Vandaar de naam dus. De rit ging verder naar het spookstadje Bodie. Je moest wel een eindje over een onverharde weg hobbelen, maar eenmaal daar was het erg leuk. Bodie was rond 1880 een goudzoekersstadje. Nu zie je nog precies hoe de ‘cowboys’ en ‘miners’ toen leefden. Dit maakte wel indruk. Op de terugweg langs dezelfde benzinepomp gereden, want Stijn kwam erachter dat hij zijn cameraatje daar bij het uitzichtpunt had laten liggen. Tja, dat was inmiddels zo’n 3 uur geleden, nu maar hopen dat hij er nog ligt. Hoezo geen stress in je vakantie? Camera lag er dus niet meer, dan toch maar even bij de pomp vragen of ze iets hebben gevonden. En ja hoor, ze hadden hem. Thank you, thank you! Kind gelukkig, we kunnen verder. Er zijn toch nog aardige onbekende mensen die gevonden spullen terugbrengen. Net voor Lone Pine, onze bestemming voor vandaag, rijden we voorbij Manzanar National Historic Site. Na de aanval van de Japanners op Pearl Harbor in 1941, kwam ook Amerika in de oorlog terecht. Meteen daarna werden alle, in de USA wonende, Japanners hiernaartoe getransporteerd. Er zaten zo’n 110.000 mannen, vrouwen en kinderen hier. Goh, waar kennen we dat van! Rond half zes kwamen aan in Lone Pine, bij het Dow Villa Motel. Het was hier tegen de 40 graden. Eerst eten bij de Mac, en daarna een frisse duik in het zwembadje. Het motel staat overigens bekend om de bekende westernacteurs die hier gelogeerd hebben, zoals John Wayne (The Duke sliep een paar kamers verderop in de gang). Overal hangen foto’s van bekende films en acteurs. Gene Autry, Roy Rogers, maar ook Clint Eastwood hebben hier in de Alabama Hills westernseries opgenomen aan de voet van de Siërra Nevada. Onze kamer is ook in de oude stijl. Alles is hier zo authentiek mogelijk gehouden. Het lijkt een beetje of we terug zijn in Bodie, maar dan wel alles heel en schoon. Erg leuk om hier een nachtje te slapen. En dat gaan we nu ook doen, het is nu elf uur. Morgen naar Vegas, baby!